/** */

Metro w Dubaju

Mówi się, że gdyby dawny Związek Radziecki i obecna Rosja funkcjonowały w sposób, w jaki czyni to metro moskiewskie, już dawno kraj ten prześcignąłby całą Europę Zachodnią i Stany Zjednoczone. Na tym polu podziemna kolej w stolicy Rosji jeszcze długo nie będzie mieć sobie równych. Tymczasem kilka tysięcy kilometrów na południe od Moskwy, szejk Dubaju stworzył miejską kolej, której wprawdzie do organizacji rosyjskiego ideału jeszcze trochę brakuje, ale na pewno pod względem nowoczesności i czystości metro to już dawno znalazło się w światowej czołówce. I to mimo, że funkcjonuje zaledwie od 9 września 2009 roku. Jednocześnie jest to najdłuższe automatyczne metro na świecie.

 

Dubaj jest stolicą emiratu noszącego tę samą nazwę, jednego z siedmiu emiratów tworzących Zjednoczone Emiraty Arabskie. Obecnym władcą jest szejk Muhammad ibn Raszid al-Maktum, który jako trzeci w kolejności po swoim starszym bracie i ojcu postanowił postawić na rozwój kraju. Zasoby ropy naftowej, z której dotychczas czerpano największe zyski, powoli się kończą. W związku z tym już w latach dziewięćdziesiątych postanowiono stworzyć w Dubaju centrum ekonomiczne i turystyczne regionu. Mając nieograniczoną liczbę pieniędzy oraz niezagospodarowaną pustynię, można było rozwinąć wodze fantazji i tworzyć rzeczy, które zadziwią świat. Tak zaczęły powstawać najwyższe budynki świata, najbardziej luksusowe hotele, czy w końcu sztuczne wyspy w kształcie palm i kontynentów albo stok narciarski na samym środku pustyni. Wszystko to ma przyciągnąć do Dubaju jak największą liczbę ludzi, którzy zapewnią emiratowi dochody po zakończeniu wydobycia ropy naftowej. Wraz z niesamowitymi obiektami architektonicznymi powstaje również infrastruktura transportowa. Szybko dostrzeżono jednak, że tworzenie coraz większej liczby dróg mających po 6-8 pasów ruchu nie rozwiązuje problemów komunikacyjnych. Stąd pomysł budowy metra.

 

Plany budowy metra w Dubaju sięgają drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Oficjalne prace nad budową miejskiej kolei rozpoczęły się w marcu 2006 roku. Wcześniej, bo w maju 2005 roku kontrakt na realizację inwestycji wygrało konsorcjum japońskich oraz tureckiej firmy. Jako pierwsza powstała czerwona linia biegnąca równolegle do wybrzeża i prowadząca na lotnisko w Dubaju. Jej otwarcie nastąpiło dokładnie 9 września 2009 roku o godzinie 21:09:09. Jako druga zrealizowana została linia zielona, łącząca oba brzegi zatoki Creek, dzielącej najstarsze dzielnice centrum miasta. Linię tę otwarto 9 września 2011 roku.

 

Długość dubajskiego metra wynosi obecnie 74,6 km. Pociągi poruszają się z prędkością maksymalną 90 km/h. Warto zaznaczyć, że jest to system w pełni automatyczny. Składy poruszają się bowiem bez maszynistów, natomiast perony stacyjne posiadają drzwi na krawędziach, uniemożliwiające wpadnięcie pasażerów pod pociąg wjeżdżający na stację. Czerwona linia liczy obecnie 52 kilometry długości i posiada 25 stacji położonych na powierzchni gruntu oraz 4 stacje podziemne. Czas przejazdu wynosi około 70 minut. Zajezdnie zlokalizowane są na obu końcach trasy. Zielona linia liczy 23 kilometry długości. 12 stacji położonych jest na powierzchni, a 8 pod ziemią. Czas przejazdu wynosi około 36 minut. Linia wyposażona jest tylko w jedną zajezdnię położoną na wschodnim krańcu trasy. Obie linie spotykają się na dwóch podziemnych stacjach. Torowisko metra generalnie prowadzone jest na estakadach, których podpory posiadają barwy adekwatne do koloru danej linii. Tylko w ścisłym centrum Dubaju metro schodzi pod poziom gruntu, maksymalnie na głębokość 30 metrów. Metro kursuje we wszystkie dni tygodnia od 6:00 rano do 24:00. Jedynie w piątki, które oficjalnie są dniami świątecznymi, kolejka rozpoczyna pracę od godziny 13:00. W czwartkowe i piątkowe wieczory funkcjonuje za to do godziny 1:00 w nocy. Linia czerwona w godzinach szczytu popołudniowego kursuje nawet co 4 minuty, w szczycie porannym co 6 minut, a w międzyszczycie co 8 minut. Linia zielona przez cały dzień pojawia się na stacjach co 8 minut.

 

W planach jest przedłużenie obu istniejących linii metra, a także budowa linii fioletowej, niebieskiej i żółtej. Nowe linie mają obsługiwać między innymi powstający obecnie Port Lotniczy Al Maktoum, który będzie największy na świecie.

 

Metro w Dubaju uchodzi za jedno z najczystszych na świecie. Z podłogi można tu dosłownie jeść. Nie dziwi taki fakt, skoro cennik opłat za przewinienia jest dłuższy niż taryfa biletowa. Równowartość niecałych 200 złotych można zapłacić na przykład za jazdę bez ważnego biletu, plucie, śmiecenie czy palenie w pojazdach jak i na stacjach. Niecałe 100 złotych zapłacimy za zakłócanie spokoju innym pasażerom, położenie nóg na fotelu, jedzenie lub picie w pojazdach metra lub na stacjach, skakanie lub wdrapywanie się na pojazdy lub konstrukcje, przewóz zwierząt czy też otwarcie drzwi w czasie jazdy. Droższe jest pozostawienie pojazdu na parkingu metra na dłużej niż 48 godzin ( równowartość niecałych 250 złotych ), spanie w pojazdach metra lub na stacjach ( niecałe 300 złotych ), niszczenie wyposażenia metra ( niecałe 500 złotych ). Najdroższe jest użycie wyjść awaryjnych bez potrzeby. Za to zapłacimy prawie równowartość 2000 złotych.  

Skład dubajskie...
Spotkanie dwóch...
Na sieci funkcj...
Metro w Dubaju ...
Łatwo rozpoznać...
Metro jest jedy...


 

TABOR

 

Tabor do dunajskiego metra dostarczyła japońska firma Kinki Sharyo. W sumie wyprodukowano 87 pięciowagonowych składów pomalowanych w barwy srebrno-błękitne. Pojazdy te poruszają się po torach o szerokości 1435 mm i są całkowicie zautomatyzowane. Na końcach nie mają więc kabin maszynistów. Technologię automatycznego ruchu pociągu dostarczyła kanadyjska firma Thales Rail Signaling Solutions z Torono. System zabezpieczeń składa się z kilku poziomów obejmujących wyposażenie samych wagonów, kontrolery stacyjne, centra kontroli pociągów czy w końcu centralny ośrodek nadzoru zlokalizowany w jednej z zajezdni. Dubajskie metro jest obecnie największym systemem na świecie, na którym ruch pociągów odbywa się w systemie całkowicie bezobsługowym.

 

Wagony wyposażone są w aż trzy klasy dla pasażerów. Pierwsze cztery człony zajmuje normalna klasa. W tej części siedzenia ułożone są zarówno w typowy dla metra sposób tyłem do okien, jak i tradycyjnie frontem do siebie zgrupowane po dwa lub cztery fotele. Piąty człon podzielony został na przedział przeznaczony wyłącznie dla kobiet i dzieci oraz na przedział zawierający tak zwaną złotą klasę. W stosunku do standardowego przedziału różni się ona wygodniejszymi fotelami, zdecydowanie mniejszym zapełnieniem oraz dwukrotnie wyższą opłatą za przejazd.

Skład metra na ...
Przedział pasaż...
Przedział tak z...
Przedział złote...
W pociągach met...
System informac...


 

STACJE METRA

 

Obecnie w Dubaju funkcjonuje 47 stacji metra, z czego 37 znajduje się na powierzchni, a 10 pod ziemią. Obie linie spotykają się na dwóch stacjach położonych w centrum miasta. Stacje usytuowane na powierzchni zbudowane są na estakadach. Charakterystyczne kopuły w kolorze złotym nie sposób nie zauważyć poruszając się po ulicach miasta. W rejonie niektórych stacji zlokalizowane zostały dworce przesiadkowe na autobusy oraz parkingi w systemie P&R. Większość stacji posiada również mniejsze parkingi, przy których można pozostawić swoje pojazdy i przesiąść się na metro. Każda ze stacji wyposażona jest w obsługę, punkt informacji, kasy biletowe, a także automaty do sprzedaży biletów. 

Górny poziom po...
Stacje wyposażo...
Pomnik upamiętn...
Automaty do spr...
Peron na stacji...
W godzinach szc...
Tylko niewielka...
Zdecydowana wię...
Naziemne stacje...
Kolor złoty dom...
Podobnie rzecz ...
Naziemne stacje...
Stacje są w peł...
W celu zabezpie...
Peron na naziem...
Wykaz najbliższ...
Wejście na pero...
Ruchome schody.
Ruchome schody.
Rozjazdy.


 

TRAMWAJ

 

Od 2008 roku w Dubaju powstaje też pierwsza linia tramwajowa. Projekt nosi nazwę "Al Sufouh Tram". Trasa przebiegać ma w południowo-zachodniej części miasta, wzdłuż wybrzeża od centrum handlowego Mall of Emirates, obok wjazdu na sztuczną wyspę The Palm Jumeria aż do dzielnicy Dubai Marina. Projekt składać się ma z dwóch etapów, przy czym w pierwszym powstanie trasa o długości 10 kilometrów z 13 przystankami. W drugim etapie powstanie trasa o długości 4 kilometrów z 6 przystankami. Podobnie jak w metrze, przystanki tramwajowe będą zabudowane z drzwiami na krawędzi peronu, co uniemożliwi wpadnięcie pasażerów pod koła wjeżdżającego na przystanek pojazdu. Tramwaje mają być również zasilane z trzeciej szyny. Do obsługi pierwszego odcinka zakupionych zostało 11 wagonów Alstom Citadis 402. W drugim etapie sprowadzonych zostanie dalsze 14 wozów. Tramwaj poruszać się będzie po torach o szerokości 1435 mm. Otwarcie pierwszego odcinka planuje się w 2014 roku. 

Powstające toro...
Powstające toro...

Zaloguj się, aby dodawać komentarze.

Zdjęcie tygodnia

Zaloguj się

Odwiedza nas 1007 gości oraz 0 użytkowników.